Een paar jaar geleden heb ik in een klooster een stilte meditatie meegemaakt. Een week lang elke dag 3 sessies van 40 minuten. Voor en na de sessies was ik vrij en kon ik doen en laten wat ik wilde. Als ik maar stil was. Voor mij betekende dat genieten in de kloostertuinen van een mooi boek. Lawaai maken in een klooster doe je normaal gesproken al niet. Door stil te zijn, word je ook stil in je hoofd. Dat had ik net nodig aangezien mijn gedachten alle kanten opsprongen door een aanstaande scheiding. Ik vond het de eerste paar sessies echt moeilijk omdat ik nog nooit had gemediteerd. Naarmate de week vorderde ging het steeds beter en begon ik me ook beter te voelen. Ook de gesprekken met de begeleider hebben me goed gedaan.
Amerikaans onderzoek heeft aangetoond dat je hersenen door meditatie veranderen. Als je dagelijks een half uur mediteert, neemt het deel van de hersenen dat wordt geassocieerd met geheugen en leervermogen toe en het deel dat geassocieerd wordt met angst en stress af. Hoewel het beoefenen van meditatie al heel lang geassocieerd wordt met een gevoel van rust en lichamelijke ontspanning, claimen beoefenaars ook vaak dat ze cognitieve en psychologische voordelen ervaren. Dat wordt bevestigd in het onderzoek.
Er zijn heel veel soorten oefeningen. Voor mij werkt de oefening met de aandacht op ademhaling erg goed. Als er gedachten bij je opkomen, ga dan met de aandacht naar je ademhaling. Je zult merken dat je door het te doen steeds beter wordt. Oefening baart kunst, toch? Ik ga eens informeren of er in het klooster nog een plekje vrij is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten